1 Kronik 29:7 - Znaczenie wersetów biblijnych

Werset: 1 Kronik 29:7 - "I złożyli na ofiarę dla domu Bożego, co mieli z siebie; a to srebra i złota, to, co partie dla wszelkiego rodzaju broni, dla wszelkiego rodzaju czynności, w imieniu Pana."

Ogólne zrozumienie wersu

Werset ten ukazuje wspaniałomyślność ludu Izraela w darowaniu ofiar na budowę Świątyni. W kontekście historycznym, Dawid, jako król, nakłania ludzi do udziału w budowie domu dla Boga, co symbolizuje ich oddanie i chęć do wspierania Bożego dzieła.

Analiza komentarzy

• Matthew Henry: Henry podkreśla, że ofiary Dawida pokazują oddanie ludu i rozumienie ich obowiązku wobec Boga. Podkreśla też, że te dary były dobrowolne i z serca, co właściwie określa prawdziwego ducha oddania w służbie Bożej.
• Albert Barnes: Barnes zauważa, że Dawid zachęcał ludzi do wniesienia darów, które były znaczące i wartościowe. Podkreśla fakt, że więź między Izraelitami a ich Bogiem wyrażała się przez ich materialne wsparcie w dziele budowania świątyni.
• Adam Clarke: Clarke wskazuje na aspekt materialny, ale też i duchowy tej ofiary. Obserwuje, że każdy dar, niezależnie od jego wartości, był ważny, gdyż wyrażał intencje darczyńcy i jego relację z Bogiem.

Wizje i podobieństwa

Werset ma wiele powiązań z innymi fragmentami Pisma Świętego, które mówią o ofiarności i oddaniu Bogu.

Kontekst związany

• 2 Samuela 24:24: „Nie chcę ofiarować Panu, Bogu mojemu, ofiary, która mnie nic nie kosztuje.”
• 1 List do Koryntian 16:2: „W każdy pierwszy dzień tygodnia niech jeden z was oddaje u siebie, jak mu się powiodło.”
• Hebrajczyków 13:16: „A nie zapominajcie czynić dobrze i dzielić się z innymi; bo takie ofiary podobają się Bogu.”
• 2 Króle 12:4-5: „I w dniu świątecznym król wydał polecenie, aby w świątyni Bożej zbierano pieniądze na naprawę świątyni.”
• Malachiasza 3:10: „Przynieście wszystkie dziesięciny do spichlerza, aby był pokarm w domu moim.”
• Mat. 6:21: „Gdzie skarb Twój, tam będzie i serce Twoje.”
• 2 Kor. 9:7: „Każdy niech daje według postanowienia serca, nie z żalu ani z przymusu; bo radosnego dawcę Bóg miłuje.”

Teologiczne i duchowe znaczenie

Ponadto istotne jest, aby zrozumieć, że ten werset nie tylko odnosi się do ofiar materialnych, ale także o stanie serca, w którym były składane. Wzajemne relacje w wierze są ściśle związane z tym, co decyzjami duchowymi i materialnymi robimy na rzecz innych i dla Bożego królestwa.

Połączenia i zastosowania praktyczne

Ofiarność i wsparcie dla dzieła Bożego w Kościele są nadal aktualne i odnoszą się do współczesnych praktyk religijnych. Darowizny, ofiary, a także wsparcie dla misji powinny wynikać z dobrowolnej woli i serca, które pragnie działać w imieniu Boga.

Podsumowanie

1 Kronik 29:7 pełni ważną rolę w zrozumieniu biblijnego tematu ofiarności. Zachęta Dawida do składania darów jest nie tylko wezwaniem do materialnego wsparcia, lecz także do refleksji nad naszym wewnętrznym oddaniem i zaangażowaniem w sprawy Królestwa Bożego.

Krótka lista kluczowych przemyśleń:

• Ofiara z serca jest podstawą relacji z Bogiem.
• Darowizny powinny być dobrowolne i z chęcią, a nie z przymusu.
• Materialne wsparcie Kościoła jest jednym ze sposobów oddania Bogu.
• Relacje między ludźmi opierają się na wzajemnej ofiarności.
• Współczesne nastawienie do dawania powinno czerpać z biblijnych podstaw.