Znaczenie i interpretacja Łukasza 18:10
    
        Łukasza 18:10 mówi: "Dwa ludzi weszło do świątyni, aby się modlić; jeden był faryzeusz, a drugi celnik."
    
    
        W tej przypowieści Jezus używa postaci faryzeusza i celnika, aby uczyć o postawach wobec Boga oraz o tym, jak różne podejścia do modlitwy mogą odzwierciedlać stan serca. 
    
    Szerszy kontekst
    
        Jezus opowiada tę przypowieść, aby wyrazić, że pokora i szczerość w modlitwie są cenniejsze niż duma i pycha. 
    
    
        Warto zauważyć, że faryzeusze byli znani ze swojego pobożnego zachowania i przestrzegania prawa, podczas gdy celnicy byli uważani za grzeszników, zbierających podatki dla rzymian, co czyniło ich w oczach społeczeństwa nieczystymi.
    
    Interpretacja wersetu
    
        - 
            Faryzeusz:
            
                Faryzeusz jest przedstawiony jako dumny i arogancki w swoich modlitwach. Dziękuje Bogu za swoje pobożne czyny, myśląc, że przez swoje zasługi zyskuje Bożą przychylność. Takie nastawienie pokazuje brak zrozumienia Bożej łaski.
            
         
        - 
            Celnik:
            
                Celnik, z drugiej strony, reprezentuje postawę pokory. Bijąc się w pierś, wzywa Bożego miłosierdzia, rozumiejąc swój grzeszny stan. Jezus podkreśla, że to właśnie ta postawa prowadzi do usprawiedliwienia.
            
         
    
    Tematyczne powiązania z innymi wersetami
    
        Nie tylko sam ten werset, ale także wiele innych fragmentów biblijnych ukazuje wartości związane z pokorą, modlitwą i grzechem. Oto niektóre z nich:
    
    
        - Psalm 51:17: "Ofiarą Bogu jest duch skruszony, serca skruszonego i pokornego, Boże, Ty nie wzgardzisz."
 
        - Jakuba 4:6: "Bóg się sprzeciwia pysznym, a pokornym łaskę daje."
 
        - Mateusza 5:3: "Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie."
 
        - Łukasza 14:11: "Bo kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony."
 
        - Rzymian 3:23: "Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej."
 
        - 1 Jana 1:9: "Jeśli wyznamy nasze grzechy, to On jest wierny i sprawiedliwy, aby nam grzechy przebaczyć."
 
        - Mateusza 7:7-8: "Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam."
 
    
    Wnioski
    
        Ta przypowieść ukazuje fundamentalną prawdę o uniwersalnej potrzebie każdego człowieka do pokuty oraz skromności w obecności Boga. Uczy, że młot dwóch skrajnych postaw – dumy faryzeusza oraz pokory celnika – prowadzi do głębszego zrozumienia Bożej natury oraz Jego miłosierdzia. 
    
    
    Refleksja końcowa
    
        Współczesny czytelnik może odnaleźć w tej przypowieści wartości do przemyślenia w swoim życiu modlitewnym. Jakie postawy przyjmujemy podczas rozmowy z Bogiem? Czy dziękujemy Mu za nasze osiągnięcia, czy raczej skłaniamy się ku pokorze i uznaniu naszej zależności od Jego łaski? 
    
    Związki i powiązania biblijne
    
        Rozpowszechniając zrozumienie Łukasza 18:10, można dostrzegać bogactwo powiązań z innymi fragmentami. Tematyka pokory i grzechu jest centralna w całej Biblii, a zrozumienie tych związków pomaga w pogłębianiu wiedzy na temat Bożego przesłania oraz Jego planu zbawienia.
    
 
*** Komentarz do wersetu biblijnego jest złożony z źródeł domeny publicznej. Treść została wygenerowana i przetłumaczona przy użyciu technologii AI. Prosimy o informowanie nas o wszelkich potrzebnych poprawkach lub aktualizacjach. Twoja opinia pomaga nam poprawiać i zapewniać dokładność naszych informacji.